pear personal sphere

มีจดหมายสองฉบับ ที่ฉันเขียนเมื่อเร็วๆ นี้
ถึงคนหนึ่งกลุ่ม และคนอีกหนึ่งคน

I
date : mar 24, 2009
receiver : khun nutt

คือ
โอเค
เรามาเรียน และ ฝึกงาน เบ็ดเสร็จหนึ่งปีหนึ่งเดือน
ก็ เริ่มเรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว
ชอบมาก สนุกดี คล้ายๆ อารมณ์เอยูเอแหละ แต่สนุกอิ่มเอิบใจกว่าเยอะ

เอ่อ ส่วนร้านอาหารจีนที่บ้านเราทำอยู่อ่ะนะ
ก็อยู่ถนนมหิดล ถ้านึกไม่ออกนึกถึงสี่แยกโรบินสันแล้วตรงมาทางที่จะไป
ตลาดหนองหอยอ่ะ แล้วร้าน "ครัวจีน" จะอยู่ฝั่งตรงข้ามเชียงใหม่แลนด์
มีป้ายพื้นขาวตัวหนังสือสีแดงอยู่ปากทางเข้า
ก็อยู่ในซอยนั้นแหละ แค่เลี้ยวเข้าไปจะเห็นร้านอยู่ขวามือข้างหน้าเลย

ปกติเรารู้สึกแปลกๆ นะที่จะเหมือนโฆษณาร้านตัวเอง
แต่พูดอย่างเป็นกลางว่าอร่อยจริงๆ นะ
แนะนำให้ลองกระเพาะปลาผัดแห้ง ปลาหมึกเหล้าแดง ซี่โครงโตเกียวหรือเซี่ยงไฮ้
และมีอีกหลายอย่าง เบอร์ 053 812611

ถ้าหากณัฐได้ไปกินยังไงก็ช่วย feedback มาหน่อยนะว่าเป็นยังไงบ้าง
เราจะขอบคุณอย่างยิ่ง

ว่าแต่คุณณัฐเป็นไงมั่งแล้วช่วงนี้ เรียนจบแล้ว ได้เวลาเริ่ม chapter ใหม่ ของชีวิตแล้วรึยัง

และ ให้ตายเหอะ หากคุณณัฐ (คือเราไม่รู้ไงว่าตอนนี้ณัฐ commit to งาน อะไรไปแล้วรึยัง)
กำลังยืนอยู่ในสุญญากาศระหว่าง "เรียนจบ" กะ "ทำงาน" โดยที่ยังไม่รู้ว่าเจ้าสุญญากาศนี้จะสิ้นสุด ณ ตรงไหน
โปรดรับรู้ว่าเราเข้าใจ และเต็มใจที่จะเข้าใจอย่างแท้จริง
ลึกๆ แล้ว ณ ตอนนั้น (ก่อนที่จะรู้ว่าจะมานี่) เมื่อเราสำรวจตัวเองก็พบว่ามันอดกลัวไม่ได้ กลัวอนาคตที่มองไม่เห็น
และความเป็นจุฬาก็ทำให้เราฮึกเหิมและหวาดหวั่นไปพร้อมๆ กัน
แต่
เราเชื่อนะ ว่าวันหนึ่ง บางสิ่งบางอย่างจะเกิดขึ้น/เข้ามาในชีวิตคุณณัฐ
เหมือนเพลงน่ะ ที่พอถึง the right moment เสียงจังหวะแรกของเพลง จะเริ่มขึ้น
อ้อ แต่ถ้าจังหวะของณัฐได้เริ่มขึ้นแล้ว เราก็ยินดีด้วยและเอาใจช่วยให้ คุณณัฐก้าวไปถึงจุดที่ดีที่สุดของสิ่งนั้น

ด้วยมิตรภาพและปรารถนาดียิ่ง
ปล หากคุณณัฐรู้สึกดีกับการเขียนจดหมาย ขอชวนมาเขียนถึงกัน
เราหลงเสน่ห์ของจดหมายมานานแล้วและคงตลอดไป
แต่ ณ ตอนนี้ยังไม่มีที่อยู่ถาวร บ้านที่อยู่ตอนนี้อยู่แค่เดือนเดียว
แต่ถ้าจะเขียนหากัน ไว้จะบอกที่อยู่ถาวรนั้นให้(เมื่อทราบ)

II
date : mar 20, 2009
receiver : aey oil tarn tree

ดีจ้าที่นี่บรรยากาศดีมากกกกกกก
มันเป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างสถาปัตยกรรม บ้านช่อง อากาศบริสุทธิ์ วิวทะเล และคนหน้าตาดี!!
อากาศหนาวแบบสั่นเลยล่ะ แต่เจ้าของบ้านและครูที่โรงเรียนบอกว่าเนี่ยเป็นอากาศเพอเฟกท์ เป็นอากาศที่น่าเอนจอยมากๆ
เราก็ หา?? ตายละกรู ขนาดอากาศดีของเค้าเรายังสั่นขนาดนี้ แล้วถ้าเค้าหนาวเราไม่แย่เลยเหรอ

ตึกรามบ้านช่องส่วนใหญ่ในเมืองนี้เป็นสิ่งที่สืบทอดมาเก่าแก่ มีcurve การออกแบบที่traditional English เต็มที่
แล้วสำเนียงผู้ดี๊ผู้ดีที่ฟังเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อทำให้เราชักหลงรักวัฒนธรรมของที่นี่แล้วล่ะ

เราเรียนคอร์สระดับadvanceมาได้อาทิตย์นึงแล้ว ดีกว่าที่คิดเยอะเลย
เพราะตอนสัมภาษณ์ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่พอได้มาเรียน (เป็นเพราะเรียนadvanceด้วยล่ะ)
รู้สึกได้ความรู้เพิ่มมากๆ นึกถึงอารมณ์เอยูเอ แต่อาจารย์ เนื้อหาที่เลือกมาให้เรียนมันสนุกและเข้มข้นกว่า
เท่านั้นไม่พอ ความรู้สึกของการออกมาจากห้องเรียนแล้วยังอยู่ในห้วงความเป็นไปของคนอังกฤษทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในห้องเรียนที่ใหญ่กว่า
บทเรียนยังไม่จบ :) ..ประมาณนั้น
อาจารย์คนนึงที่เรียนด้วยเค้าสอนดีมากๆเลย ประทับใจ แต่แต่งตัวซกมกหมกๆหน่อยอ่ะนะ
แบบมีอารมณ์ขัน เป็นคนมีราก มีวัฒนธรรม และมีเบ็ดเตล็ดต่างๆ ทำให้เรื่องที่เรียนไม่น่าเบื่อ
และที่สำคัญ เรารู้สึกว่ามันออกมาจากความเป็นตัวของเค้าเองจริงๆ ไม่ใช่แค่ทำไปตามหน้าที่ครู

คนที่นี่นิยมเลี้ยงหมากันด้วยล่ะ จูงหมาเดินเล่นตรง beachwalk กันให้ว่อน
แต่หาดที่นี่ไม่เป็นทรายนะ เป็นก้อนหินเนียนๆ ขนาดราวๆ ครึ่งฝ่ามืออ่ะ
และเราสนุกกับการสบตาหมาที่นี่มาก มันสวยๆ ทั้งนั้นเลย หลากหลายพันธุ์ๆๆๆๆๆๆๆๆ
เห็นประมาณ 30-40 พันธุ์ได้แล้วมั้ง เพราะเราเดินไปเรียนทุกวัน
ล่าสุดเพิ่งเห็นเมื่อเย็นเป็นปั๊กสีดำขลำขนเงางาม
เหมือนคนที่นี่เค้าดูแลหมาประหนึ่งเป็นสมาชิกอีกคนของบ้าน

มีเรื่องตลกที่อาจจะไม่แปลกเรื่องนึงก็คือ evian ที่นี่ถูกมาก ราคาพอๆ ออร่าบ้านเราเลย
ดังนั้นในยามใช้จ่ายอย่างประหยัดเช่นนี้ เราจึงดื่ม evian ทั้งๆ ที่ไม่เคยคิดจะซื้อมาก่อนตอนอยู่ไทย

ถึงจะเพิ่งอยู่มาแค่อาทิตย์เดียวนะ แต่
เราว่าอังกฤษน่ามาจริงๆ มันมีความ original อยู่ แม้ว่าจะมีคนจากหลากหลายมุมของโลกอยู่ที่นี่
แต่ระเบียบวินัยเชิงนามธรรมหลายๆอย่างที่โอบอุ้มสังคมอยู่ทำให้วัฒนธรรมเค้าไม่ถูกกลืน

....

เพื่อนๆ ก็อย่าลืมเมล์มาคุยว่าเป็นยังไงกันบ้างให้เราฟังบ้างนะ
คิดถึงเสมอและไม่เคยลืม
แพร.