วันนี้ หลากรสชาติหลายอารมณ์มากเลย
เวลาฟังเรื่องราวประสบการณ์ความในต่างๆ จากผู้คนรอบข้าง
เอิ่ม มม ม ม ฟังไปฟังมานะ เหมือนเราไปหลอมเรื่องเค้ากลายเป็นเรื่องของเราเองอีกที
กลายเปนการตกค้าง อ้อยอิ่งอยู่ข้างใน
........ ........ ........ ........
เริ่มด้วยเรื่องของน้องสาวนักเล่าเรื่อง
เอ็นดูชิบฉายน้องคนนี้
โดนความรู้สึกเราหลายจัง หลายใช่
เคยได้ยินกบพูดว่า 'เป็นคน ที่ฟ้า สร้างมา ตรงใจ'
ประโยคนี้พูดแทนความรู้สึกนี้ได้มากเลย
เรื่องนิวซีแลนด์ ญี่ปุ่น blah blah bla~~~~เรื่อยไปจนครอบครัว คนจีบ
ไม่มีครั้งไหนที่น้องเค้าเล่าอะไรแล้วไม่มีfeelของความสุข..บริสุทธิ์เจืออยู่ด้วย
(อันแรกfeelในตัวน้องที่เราคิด อันหลังfeelที่เราfeelจากตัวน้องเค้า)
เรื่องนี้ถูกวรรคด้วยโทรศัพท์ 2 เรื่อง
จากเพื่อนเก๋เอกสเปนชื่อมุสลิม ชวนเที่ยวกาญจนบุรีในฤดูกาลสอบ
(ซึ่งมึงสอบเสร็จแล้วนี่หว่า กูแม่งมีขึ้นสังเวียนอีกหลายรอบนะเฟร้ย
..แต่ก็ไป!?)
จากชายไม่ทราบชื่อและตัวตน จะคุยกับ อิ๋ว พิชญา แต่โทรมาหาแพร
ขอคุยกะแพรเพื่อจะคุยกะพิชญาอีกทอด
ถามกันเปนจิงเปนจังจนถึงจุดหนึ่งหมอนี่ก็ อ๋อ อ๋า เอ๋อ เอ่อ อ้อ....โทษทีครับ กริก~~
เออเว้ย !
ต่อด้วยเรื่องของน้องสาวข้างห้องที่เพียงถามเรื่องอีเลมแต่ลามไปเรื่องเวิ๊กอีกจนได้
แล้วเราก็จ้อจี้ไปอีกพักหย่าย
--พัก อาบน้ำ--
ทาครีมหลังอาบน้ำอยู่ เพื่อนสาวถาปัดก็เข้ามาคืนของของเตียงข้างๆ
และด้วยแรงดึงดูดอะไรไม่ทราบ เราสองคนก็เริ่มบทสนทนากัน
จากการได้ดู 3-iron, two days in paris อีท่าไหนไม่รู้ พวกเราเลื้อยกันไป hardcore เฉยเลย
กลายเป็น ระบายความในความทุกข์กลุ้มใจละเหี่ยใจที่เราเองก็ตั้งตัวฟังและบิ๊วอารมณ์ร่วมแทบไม่ทัน
ยิ่งคุยทุกข์นี้ก็ intense ขึ้นเรื่อยๆ และเราก็ involve ไปเรื่อยๆ
เรารู้สึกแย่มากมากที่ไม่สามารถพูดอะไรให้เพื่อนรู้สึกดีขึ้นได้มากกว่านี้
(บางช่วงคาบเกี่ยวกับน้ำตาอยู่รอมร่อ)
มันเป็นความรู้สึกติดต่อที่แม้จบการสนทนาแยกย้ายกลับห้องกันแล้ว
แต่เหมือนเพื่อนพาความสดชื่นหลังอาบน้ำจากไปด้วย
เราตกอยู่ในสีหน้าหมองหงอย รู้สึกเหี่ยว รู้สึกlily chou chou โคตร
ออกมาเล่นเนต
จากที่เศร้าๆอยู่แล้ว ได้เหงาทะลุเป้าเลยหลังจากอ่านกลอนพี่เก่าถาปัดคนนึง
ทุก elementที่เราใช้เวลาคืนนี้ไปเป็นส่วนผสมลงตัว
ยกให้เป็นความเหงาในโลกของแบบเลย
..เหงาหมู่ที่โดดเดี่ยวเหลือทน
ฉัน
ที่มุม
featuring Juxtaposed with you
--ฟังมาเปนชาติ เพิ่งรู้ชื่อเพลงนี้