pear personal sphere

ผุด'
[ตอนจากประวัติศาสตร์msnของแพร]

น่าจะเป็น ม.6 เขาเป็นใครก็จำไม่ได้แระ แต่เลาๆ ว่าน่าจะอยู่ในซักจังหวัดทางอีสานบนๆ
รู้จักกันในไซเบอร์ คุยเอ็มกัน .. .. งอมแงมทั้งคู่
สนุกมาก เพราะเราชอบ เล่น หลายอย่าง
และเขาดันเล่นด้วย เล่นได้เข้ากั๊นเข้ากันถูกคอ

จนวันนึง climax ที่หนึ่งก็มาถึงด้วยความที่คุยกันมาถึงจุดๆหนึ่งเราก็อยากรู้จักหน้าเค้า
แต่ แหงล่ะ ไปขอดูโต้งๆ นอกจากจะเสี่ยงอดเห็นด้วยเหตุผลต่างๆนานาที่เขาสามารถยกมาอ้าง
และทำให้เรา แป่ว ไปได้แล้ว ยังเสี่ยงเสียเครดิต/เสียความรู้สึก/
เขาอาจเกิดทัศนคติทางลบบางอย่างกับเราได้ด้วย

ปิ๊งป่อง ~~~~ เราเกิดไอเดียขึ้นมา
เล่น อีกแล้ว
มาเล่นเกมส์หารูปกัน
มีโจทย์ 10 ข้อ เธอต้องหารูปตามโจทย์ที่เราให้ไปให้เร็วที่สุด
ข้อแรกๆ ก็หาคนหาของอะไรเพลนๆ
จำไม่ได้แระว่าช่วงกลางๆ ให้หารูปอะไร แต่เหมือนเป็นอะไรที่ประหลาดๆ ยากๆ กวนๆ เนี่ยแหละ
เขาก็เล่นนะ หาเร็วมากเลยด้วย
และข้อสุดท้าย....




หลังจากนั้นมาก็ยังคุยกันอยู่แต่
ไม่รู้เป็นจิตวิทยาหรือเกิดอะไรขึ้นในหลุมความรู้สึกช่วงนั้น
มันเฟดไปเสียเฉยๆ
จำอะไรไม่ได้แล้วหลังจากคืนนั้น
หรือ มันไม่ใช่อะไรที่ดีที่น่าจำก็ไม่รู้
จำไม่ได้จริงๆ


นึกแล้วก็เสียใจลึกๆ
คือมันก็ไม่ชัดเจนขนาดนั้นหรอกว่าเป็นเพราะเรื่องนี้รึป่าว
แต่มันอดคิดถึงไม่ได้ว่าเรื่องนี้คงมีส่วน





แล้วอีกคนรู้จักหนึ่งก็ผ่านไป....