pear personal sphere

at last, my blog is still where it is.

though i moved from here to there to another there,
though i met and leaved how many people,
storm and sunshine pass over me,

i come back here.

but,
i will make another move again next month.
the next station is the land of decorum.
i, who not mind that much about decorum and those manner things,
will turn the next page to the end, whatever comes.

******************

หากเรามองดูตัวเองอย่างลึกซึ้ง เราจะเห็นทั้งดอกไม้ และขยะอยู่ในตัวเรา
พวกเราแต่ละคนนั้นมีความโกรธ ความเกลียด ความซึมเศร้า
การแบ่งชั้นวรรณะ และขยะอื่นๆ อีกนานัปการในตัวเรา
แต่เราไม่มีความจำเป็นใดที่จะต้องหวาดกลัว
ชาวสวนรู้วิธีที่จะเปลี่ยนแปลงขยะให้เป็นดอกไม้ได้ฉันใด
เราก็สามารถจะเรียนรู้วิธีที่จะเปลี่ยนแปลงความโกรธ ความซึมเศร้าและการแบ่งชั้นวรรณะ
ให้กลายเป็นความรักและความเข้าใจได้ฉันนั้น

******************

เวลาผ่านไป
แต่เวลามีหลายกระแสเช่นเดียวกับสายน้ำ
กสะแสน้ำตอนในมักจะไหลแรงเมื่อผ่านที่หนึ่งแต่จะไหลเอื่อยเมื่อผ่านไปอีกที่หนึ่ง
และบางครั้งก็จะหยุดอยู่กับที่
เวลาแห่งจักรวาลอาจเป็นอย่างเดียวกันสำหรับทุกคน
แต่เวลาแห่งความเป็นมนุษย์สำหรับแต่ละคนแตกต่างกัน
เวลาผันผ่านคนเราไปในทิศทางเดียวกัน
ทว่าเราสิกลับวนเวียนว่ายผ่านเวลาไปคนละทาง