pear personal sphere

สั้นๆ รีบๆ
มีบุคคลที่ ไงดี รู้สึกอยากตอบแทน รู้สึกขอบคุณ และ adj ทั้งปวงที่เข้าข่ายนี้
- แม่บ้านชื่แอ วิไล ที่กดูแอลชั้นเรา
- คนงานที่สังกดักดกดรมสวนสาธารณะ
- แอจารย์ที่ห้แองสมุกดแอกดษร....เราเอากระเป๋าขึ้นไปทั้งที่จริงๆต้องฝากไว้ที่ชั้นข้างล่างแต่ก็ให้อาจารย์ตรวจก่อนออกทุกครั้งนะ คือไงดีบางทีเราเผื่อเข้าห้องน้ำด้วย ถ้าไม่เอากระเป๋าขึ้นไปก็ต้องหยิบทิชชู แป้ง ลิป ไหนจะหนังสือปากกา โอย พะรุงพะรัง เลยเอาไปทั้งกระเป๋านั่นแหละ แล้วบางครั้งถึงไม่เข้าห้องน้ำแต่ถ้าให้เอาแต่ของที่ใช้ขึ้นไปก็จะเหลือแต่กระเป๋าเปล่าๆไว้ที่ชั้น แล้ว..ทำไมจะต้องเอาไส้ในมันไปหมดให้ลำบาก เอาไปทั้งกระเป๋าสพดวกกว่าเยอะ อืม นั่นแหละ ที่จริงเกรงใจอาจารย์ทุกครั้งเลย แต่อาจารย์ก็เห็นหน้าเราจนจำกลิ่นได้แล้วมั้ง(ฮา)วันนี้พอเราจะเอากระเป๋าให้ตรวจอาจารย์ก็บ๊ายบาย
ไม่ช่าย เค้าหมายความว่าไม่ต้องย่ะ ทันใดนั้นก็บังเกิดความตื้นตันขึ้นกับเรา ..อาจารย์ไว้ใจหนูขนาดนั้นเลยหรือคะ ตะกี้หนูแอบเอากาแฟขึ้นไปกินด้วยนะคะ เอ๋อ!(รู้งี้ไม่น่ารีบทิ้งหลักฐานไว้ข้างบนเลย)
เรามันพวกไม่อยู่ในกฎอย่างสม่ำเสมอ(ไม่ใช่แหกกฎนะ ไม่เหมือนกัน)คือชอบหยวนให้ตัวเองเป็นบางทีเพราะรู้อยู่ใจว่าเค้าห้ามเพราะอะไรและสิ่งที่เราทำแม้จะผิดกฎ(อย่างเรื่องกาแฟ)แต่เราก็ไม่ได้ทำห้องสมุดเลอะเลย ก็เลย..แหละ

ไม่รีบ
# ดู brokeback mountain อีกรอบ รู้สึกตื้นตัน (วันนี้ตื้นตันสองรอบเลยนะเนี่ย)
# แล้ววันนี้ยังได้เริ่มเล่นเกมส์น่าสนุกบางอย่างอีกด้วย
ความว่า...เล่นเกมส์แฟนเวอร์ชั่นทดลองใช้กับผู้ชายคนนึง อืมอืมสมมติว่าชื่อนักรบละกัน(เป็นชื่อศิลปินคนนึงตอนไปดูงานภาพที่หอศิลป์กลางกรุงแห่งนึง) ทำข้อตกลงกันว่าเราจะเป็นแฟนกัน(คิดถึงหนังเกาหลีเรื่องนั้นใช่ม้า แต่ไม่เหมือนกันนะ)โดยจะลองทำอะไรที่คนเป็นแฟนกันทั่วไปเค้าทำกัน และจะลองทำอะไรที่คนเป็นแฟนกันทั่วไปเค้าไม่ทำกันด้วยกันด้วย เราจะลองกุ๊กกิ๊กจะลองทะเลาะจะลองกระหนุงกระหนิงจะลองติสแตก(หรือติสแดก)ลองทุกอย่าง มาใช้เวลาร่วมกัน โดยเกมส์จะoverเมื่อมีคนที่รู้จักรู้เรื่องเข้า เราก็จะเลิกกันทันทีและคนที่เป็นฝ่ายทำให้คนอื่นรู้ก็ถือว่าแพ้แล้วก็ต้องพา+ออกตังให้อีกฝ่ายไปเที่ยวทะเลด้วย ทั้งสองฝ่ายต้องพึงระลึกอยู่เสมอว่าเรา(เสมือน)เป็นแฟนกันฉะนั้นเราต้องปฏิบัติตัวดั่งแฟนเค้าทำกัน
เราเลยประเดิมด้วยให้นักรบพาไปเที่ยวโรงเรียนอนุบาลที่เค้าเคยเรียน ไปนั่งแอ้มเด็กกันที่สนามเด็กเล่น
"น้องนั่นโตมาหล่อแหงเลย"
"ไหน หล่อตรงไหน เฮ้ยๆ มาเจ๊าะแจ๊ะน้องคนนั้นได้ไง เล็งอยู่เชียว"
"แหม หื่นขึ้นเชียวนะ นี่ ชั้นให้เธอพามาเที่ยวโรงเรียนไม่ใช่เที่ยวสาวนะเฟร้ย"
"ไปหาน้องสุดหล่อของแกเลยไป"
"ทำไม แกจะได้ไปหาน้องผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย ไอ้เฒ่าหัวงูเอ้ย เดี๋ยวจับไปอยู่กับเมดูซ่าซะนี่"

"รบ"
"หือ"
"แกชอบภาพสีน้ำป่าววะ"
"อยากไปดูเหรอ"
"ไปดูมาแล้วเมื่อวันก่อน เราว่าภาพสีน้ำมันแปลกดีอยู่อย่าง มันเป็นภาพที่เห็นแต่ไกล"
"เห็นแต่ไกล?"
"ก็มองใกล้ๆไม่รู้เรื่องไง มันเป็นสีแต้มๆขีดๆ ต้องดูห่าง เว้นระยะดูถึงจะอ้อ รูปเรือ อ้อ รูปบ้านริมทะเลอะไรเงี้ย"
"อืม เนอะ สวยมาแต่ไกล"
"งั้น เรากลับและ ให้แกเห็นเราแต่ไกลเหมือนภาพสีน้ำ ฮิฮิ"
"ยัยบ๊อง"
แล้ว เราก็แยกย้ายกันกลับ

พ่อนักรบเอ๋ย สมรภูมินี้แกอาจไม่ได้เป็นต่อเหมือนเรื่องอื่นๆนะเว้ย...
...แกล้งอะไรมันอีกดี???